​

 ​

در تقسيم بندي اتصالات سازه هاي فولادي انتخاب نوع ابزار روش مرسوم  اتصال ميباشد.
اتصالات پرچي در سازه هاي فولادي
قديمي ترين ابزار اتصال در سازه هاي فولادي، ميخ پرچ ميباشد. اتصالات فولادي در گذشته فقط با پرچ كاري يا جوش كاري انجام ميشد.
امروزه با مرور زمان، به جاي استفاده از پرچ ها، پيچ هاي با مقاومت بالا مورد استفاده قرار ميگيرد.
تشكيل ميخ پرچ از سه جزء اصلي
•  كلاهك
•  شنك
•  تنه و دم
ميباشد. جنس تنه ميخ پرچ از فولاد با مقاومت كششي بالا (فولاد كربني) و ساختار آن به صورت توخالي ميباشد.
اتصالات پيچي در سازه هاي فولادي
يكي از پركاربردترين ابزار اتصال در سازه هاي فولادي، پيچ ميباشد. براي اتصال قسمت هاي مختلف از پيچ به همراه مهره استفاده ميشود.
در اتصالات سازه هاي فولادي متداول ترين انواع پيچ، پيچ هاي با مقاومت بالا و پيچ هاي معمولي ميباشد.
پيچ كاري به فرآيندي گفته ميشود كه با استفاده از پيچ و مهره عضوهاي سازه به يكديگر متصل ميشوند.
پيچ هاي با مقاومت بالا به دو گروه
•  A با كد A325
•  B با كد A490
تقسيم بندي ميشوند. از اين پيچ ها به عنوان پيچ ساختماني استفاده ميشود.
اتصالات جوشي در سازه هاي فولادي
در اين اتصال، اعضاي مورد نظر توسط جوش متصل ميشوند.
اتصالات جوشي انواع متفاوتي دارد كه عبارتند از:
  نوع جوش
جوش انواع متفاوتي دارد كه از جمله جوش نبشي (ماهيچه اي)، جوش انگشتانه، جوش كام، جوش شياري.
  حالت جوش
حالات جوش شامل بالاسري، تخت، افقي، عمودي.
  نوع اتصال
انواع اتصال شامل گوشه، سر به سر، سپري، لبه، روي هم.

source: انواع اتصالات سازه هاي فولادي

​